jeudi, décembre 15, 2005

Elo 18

Tal vez o amor non funcione, coma sempre pensei, a xeito de onda. Tal vez esta sexa outra noite de parede e cigarro alternandose entre boca e dedos para vencer o cansanzo.

Tal vez aparezas e me collas da man, coma aquela vez.

Tal vez esteas tan cansa da borracheira de onte que prefires non saber de min.

Tal vez te chame ou tal vez quedarei calado vendo como bailas e marcharei cara afora coa primeira companha agradable que atope.

Tan so se miran cinco luces na noite dende aqui.

E que alguen ma explique por que carallo os teclados dos ordenadores da aula de informatica estan en idioma ingl'es!!!!

vendredi, décembre 09, 2005

Los abusadores típicamente informan que sienten una oleada de sensaciones agradables, un "rush". La intensidad del "rush" es una función de la cantidad de la droga que se ha tomado y la rapidez con que la droga entra al cerebro y se liga con los receptores naturales de opioides. La heroína es particularmente adictiva porque entra al cerebro muy rápido. Con la heroína, el "rush" generalmente va acompañado por un acaloramiento de la piel, sequedad de la boca y una sensación de pesadez en las extremidades que puede estar acompañado por náusea, vómito y una picazón severa...

lundi, décembre 05, 2005

You can't start a fire
You can't start a fire without a spark
This gun's for hire
even if we're just dancing in the dark...

Alex ollaba distraído á noite pola ventá do coche. Eu buscaba nervioso o chisqueiro polo chan, e mentres impregnábamos a estancia cun cheiro amargo e ferinte, Diego e María facían as paces no asento do condutor.

Que bonito sería se agora soase "Dancing in the Dark" de Springsteen pola radio! Ti calas e Alex pecha a fiestra para que non entre a choiva. Sintes que se consume a túa ánima na punta dos dedos e abres a porta. Apetéceche mollarte por un momento.

Diego e María quedan ollando para ti. Alex sigue distraido e eu agora tírome dos pelos por non atopar o tabaco. Diego coido que dixo algo así coma que o teu cabelo semellaban algas, mais non fixen caso e comecei eu consumir a miña propia ánima.

Por uns segundos olleite ao lonxe, na praia. Estirabas os brazos e deixabas cair, coma seguindo unha música, as túas roupas delgadas e branquisimas. Pechei entón os ollos e recibin ben a narcoléptica canción de Amaral. Para min tan só eras unha manchiña branca máis no horizonte.

Cando Diego voltou a arranca-lo coche, ti xa non levabas saia e puidemos apreciar a túa cola escamosa sobre un charquiño de auga salgada. Eu pregunteiche se tiñas frío e un sorriso de ollos azuis convenceume de que non. Eras feliz esta noite por volver a nadar despois de tanto tempo.
E voltamos a nosa casa (a de mentira) collendo as curvas en terceira.

jeudi, décembre 01, 2005

La ciudad parece un mundo (1ª versión)

La ciudad es un mundo cuando se ama a un habitante,
y mi planeta estalla, y tú alimentas soledades.

Mientras te busco en la otra orilla, tú corres,
borrando las huellas, huyendo por la avenida.

Suena a lo lejos la sirena de un coche de policía
que persigue mi cadáver, los restos del cuerpo que tú asesinas.

La ciudad parece un mundo cuando se ama a un habitante,
y mi planeta estalla, tú ya no eres la de antes.

Ya no ocupo tus miradas y vas cubriendo los huecos
de más y más distancias, tu sombra apenas se distingue a lo lejos.

¿Qué has hecho con los restos de feliz adolescencia?
Los mató el virus del tiempo, el mal de ausencia.

La ciudad parece un mundo cuando se ama a un habitante,
mi planeta estará deshabitado de ahora en adelante.

Trataré de convencerme: aquí sólo lo fugaz permanece.
Quizás me cubra una escarcha, una fría escarcha de muerte.

O quizás vaya a buscarte y te rapte diariamente,
para estar a tu lado, para estar a tu lado siempre.

La ciudad parece un mundo cuando se ama a un habitante,
y mi planeta estalla, y tú alimentas soledades.

Mientras te busco en la otra orilla, tú corres,
borrando las huellas, huyendo por la avenida.

Suena a lo lejos la sirena de un coche de policía
que persigue mi cadáver, los restos del cuerpo que tú asesinas.

Que tú asesinas. Que tú asesinas.

Ismael Serrano