Ultimamente...

as lembranzas son mil posturas incómodas enriba dunha cadeira

Bob Dylan cantando Jokerman
e eu soñando con gañarme a vida facendo videoclips

Ultimamente...

afógome cos remuíños de auga que provocan a xente que vai e ven

as ánimas que esquivo cando vou apresurado pola rúa

a realidade de traballos e teclas que che golpean os dedos

Ultimamente...

teño ganas de facer algo
de proclamar dunha vez a nosa República Socialista
de axeonllarme ante alguen para ofrecerlle unha flor

ou de pasar noites enteiras contando historias de estrelas

(tanto das vermellas coma das amarelas)

Ultimamente falta un chisco de esperanza
e sobárdanme as arelas de atopala