...
teño o nocello dereito completamente fastidiado e ainda así ando, ando e ando. cando subo en coche o fotógrafo fálame de biorritmos e chuvia e comeza a desenvolver as súas teorías humanas. noelia cánsase e baixa. eu continuo
e continuo no cruceiro a ons onde observei a aquela rapaza que ten un irmán rapeiro que lle poñen cancións nos 40 principais de suecia
e aí me quedei no tempo. perdido nos anos sesenta. a ver se alguen me di como se debe continuar
e continuo no cruceiro a ons onde observei a aquela rapaza que ten un irmán rapeiro que lle poñen cancións nos 40 principais de suecia
e aí me quedei no tempo. perdido nos anos sesenta. a ver se alguen me di como se debe continuar
posted by TheClansman at 6:25 PM
7 Comments:
lin a túa reportaxe este domingo. noraboa, gustoume moito. moi ben explicado o proceso que provocou o progresivo abandono da illa pola falta de investimentos en infraestruturas portuarias e sempre desde un punto de vista moi próximo aos veciños.
caín na conta mentres lía de a que te referías coa frase do "cruceiro a Ons". non era unha crus, era un barco, jeje.
segue así, campión!
Jjijijijij auqn no querias google y mi ofato periodístico me han traído en cuestión de seungdos hasta aquíííííí! xDDDDD
noraboa por esa carreira xornalística!
e gracias por chamar para contar que é da túa vida e que se cuece por Canguiñas
dende Documentación agradécese :P
unha aperta grande
eu outra vez!
se podes mira esto
http://youtube.com/watch?v=Wr9ttOkqq04
grande patti! :D
E que bonito quedar ancorado nos 70... eu quedei nos 90. Máis recentes e menos fermosos, pero máis meus.
Un bico. Un beso... y una flor!
XDDD
Saúdos
graciñas por avisar o dos relatos, non teño saldo :)
bicos!
Enregistrer un commentaire
<< Home